Goed voor een glimlach

Wat voorafging: Bij thuiskomst na afloop van mijn partij tegen Gert Bosker (26-02-2019 Provinciale Clubcompetitie DDB/PGD DDB 2018/2019) mailde ik hem “Geen oogstrelende partij van je. Je hebt zelfs plat gestaan. Ik kom erop terug”. De volgende ochtend mailde Gert mij terug: 1.31-26 17-21?  Oogstrelend?  Ik probeer er daarna nog wat van te maken met een heuse opsluiting. Kom maar op met de varianten van KR. Geloof er niets van.

Na 1: 31-26 17-21!!! bracht de witspeler Bosker zijn eerste 20 zetten in hoog tempo op het bord. U begrijpt ik bleef zoals gewoonlijk uiterst koel en onverstoorbaar. U kent mij.

Het effect van mijn prachtzet 1: … 17-21 liet Bosker zeker niet onberoerd en heeft zijn uitwerking niet gemist. Zelfs het goddeloze rekenmonster was van mening dat Bosker in de hele partij geen enkele kans heeft weten te creeren. Na afloop van de partij waren enkele damgeleerden van mening dat mijn 20: … 18-22 een dubieuze voortzetting betrof. Niets is echter minder waar. Ook het goddeloze rekenmonster rept hier wederom van een prachtzet.

Wel is het zo dat ik na 25: 42×31 in een ernstig gewetensconflict verzeilde. Dat verhaal moet verteld.  Waarom nu geen 25: … 16-21 zult u zich afvragen (26: 38-32 21-26! of 26: 31-26 21-27!). Het goddeloze rekenmonster verleent ook hier zijn goedkeuring maar dat interesseert mij geen ene bal. U kent mij.

Na 26: 31-26 21-27 zou de volgende stelling zijn ontstaan.

Tijdens mijn bespiegelingen wist ik dat het opperwezen nu zou verordonneren de partij hier te beëindigen.

Ga mij nu niet vertellen dat ik moet ophouden God te vertellen wat hij wel en niet moet doen. Niels Bohr deed dat, volledig ten onrechte, al richting Albert Einstein. U kent het verhaal: God does not play dice/Gott würfelt nicht. Laat u echter niets wijsmaken door de media, wetenschapsjournalisten en een enkele verdwaalde fysicus. De schreeuwende koppen “Einstein heeft zich vergist” in onze kwaliteitskranten liggen ook bij u natuurlijk nog vers in het geheugen (dat werkt altijd zullen die rakkers gedacht hebben). Zeker “entanglement” is een experimenteel feit. We doen er echter verstandiger aan te schuilen in de wonderschone quote van John Archibald Wheeler (Amerikaans theoretisch fysicus):

“Behind it all is surely an idea so simple, so beautiful, that when we grasp it – in a decade, a century, or a millennium – we will all say to each other, how could it have been otherwise? How could we have been so stupid?”

OK ik ben weer eens afgedwaald. U kent mij.

Ook meende ik in mijn bespiegelingen zeker te weten dat het bovenstaande dia kunstwerk tot het einde der tijden zou worden opgenomen in de designcollectie van het MoMA. Dat wilde ik mijn tegenstander niet aandoen. Ik zag er dus vanaf. U kent mij.

Ach ja natuurlijk had ik hier door 33: … 12-18!! de winst kunnen verzilveren. Partijverloop 33. 32-28 13-18 34. 37-31 9-13 A 35. 38-32 22-27 36. 32×21 16×27 37. 31×22 18×27 38. 43-38 15-20 39. 38-32 27×29 40. 34×14 20×9 41. 30×8 12×3 42. 28-23 17-21 43. 26×17 11×22 44. 36-31 6-11 45. 35-30 25×34 46. 40×29 11-17 (1-1)

A 34: … 16-21! Het goddeloze rekenmonster weet te melden dat deze zet wit eventueel nog wel in grote moeilijkheden had kunnen brengen.

In de wandelgangen beweren hele boze tongen dat ik door nervositeit voortdurend punten laat liggen. Niets is verder van de waarheid verwijderd. Eén en ander heeft uitsluitend te maken met mijn aimabele en vriendelijke inborst. U kent mij.

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *