Door Martin Dolfing
SNA-Hijken DTC 24-01-2015.
Het beloofde een spannende ontmoeting te worden. Absolute uitblinker is Alexander Schwarzman. Verder zijn er een aantal ex NK-finalisten zoals Mike Koopmanschap en Stefan Wijker. Daarnaast zijn er een aantal talentvolle jonge spelers, gecombineerd met een aantal zeer ervaren dammers. Vaak zijn dit soort wedstrijden tot in het 4e speeluur nog spannend en kan het nog alle kanten op. Meestal is er een breker nodig in de wedstrijd, dan kan de rest daar op voortborduren. Doordat Wouter Sipma afwezig was speelden wij met superinvaller Wim Koopman.
Deze keer was de man die de score opende Auke Scholma. Auke zette op de 23e zet een aardige afwikkeling in waarna de tegenstander zijn verstand verloor en 3 schijven opofferde. Hij dacht natuurlijk dat hij de dam af kon nemen. Zie partij.
Hans speelde een partij die nogal vreemd kan overkomen op 99,9 procent van alle dammers. Op onnavolgbare wijze wist hij vervolgens zijn tegenstander in een 8 om 8 positie nog te verschalken. Zie partij.
Roel speelde een zeer interessante partij tegen Mike Koopmanschap. Het is in deze opening met name interessant of wit 44-40 of 45-40 speelt. Het speelt voor zwart echter nadat 50-44 al gespeeld is naar mijn onbescheiden mening toch net wat makkelijker voor de zwarten. In de partij kreeg wit na vereenvoudigingen toch duidelijk nadeel en kwam de moeilijkheden niet meer te boven en verloor geruisloos. Zie partij.
Wim Koopman, wie kent hem niet, speelde tegen een dammer die zeker heel degelijk is. Wim liet zich echter geen knollen voor citroenen verkopen en had naar mijn weer onbescheiden mening lange tijd het beste van het spel. De storm waaide echter over waarna de tegenstander nog in het bekende zetje van Benedictus Springer liep, die vervolgens net niet won voor onze voorzitter. Zie partij.
In mijn partij tegen Stefan Wijker gebeurde er aanvankelijk niet zoveel. De strijd wilde niet ontbranden totdat Stefan spoken begon te zien. Helemaal ontdaan door deze ommezwaai wist ik in het remise-eindspel mijn praktische bordkansen niet ten volle te benutten. Zie partij.
Stefan had hiervoor een correct offer geplaatst waarna de stand mij remise leek. Dat idee werd bevestigd door Flits. Zet 48. 29-23! 29-24 is ook goed. 48…21-27, ook 17-22 wint niet na 42-38. 49. 42-38?, niet echt fout maar 23-19 is natuurlijk vele malen eenvoudiger. 49…16-21. Auke gaf na afloop de suggestie 17-21 aan om na 23-19 de witte schijf gewoon door te laten gaan. Het is echter duidelijk remisebrengend als wit tijdig 37-32 speelt (anders is het ook remise). 50.23-19 50.3-9? Dit is natuurlijk dom gespeeld. Veel handiger was het om 21-26 te proberen want dan kan zwart op 19-14 27-31 doen, dan kan wit niet 37-32 doen vanwege 3-9. Na 21-26 is 38-32 offeren en 19-14 verreweg het eenvoudigste, zwart heeft hierna te veel hinder van de hangende schijf op 17 en het zal spoedig remise worden. Als wit dit niet onderkent en hij doet na 21-26 toch 19-14 dan is het na 27-31 toch nog remise na 38-33 en 14-10. In het vervolg maakte wit het zichzelf nog onnodig lastig, al zat een kansrijke variant er niet meer in.
Het Beest tegen Domchev, de strijd tussen de zeer bescheiden Litouwer en de geniale maar toch ook grillige ex-wereldkampioen kende een opvallend vreedzaam verloop met een rustige remise tot resultaat. Zie partij.
Michiel Kroesbergen speelde een partij tegen Ivo de Jong die werkelijk krankzinnig was. De taktische slagvaardigheid van onze clubgenoot bleek de beslissende factor te zijn. Uiteindelijk bleek eerstgenoemde de handigste in een zelden vertoonde partij. Zie partij.
Wiebe van der Wijk speelde een interessante partij tegen Roy Coster, de partijopzet van Wiebe was razendscherp maar zijn tegenstander reageerde telkens alert waarna Wiebe waarschijnlijk terecht de spanningen ophief met een vredesovereenkomst als logisch gevolg. Zie partij.
Jacob Okken speelde tegen Dave Bleeker. Jacob lette goed op en incasseerde al snel een schijfwinst toen Dave een schijnbaar onschuldig opbouwfoutje maakte. Later in de partij wist Bleeker toch nog voldoende compensatie bij elkaar te vergaren en wist nog te ontsnappen. Zie partij.
Jan Ekke de Vries speelde tegen Erik van Kampen een vrij rustige partij waar weinig gebeurde. In de overgang van het late middenspel naar het eindspel leek Jan Ekke de beste papieren te hebben doordat zijn schijven aan de rand stonden en die van zijn tegenstander in het midden maar winnen bleek een utopie. Zie partij.
Het is nu belangrijk om de derde plaats vast te houden. We staan 2 bordpunten voor op Van Stigt Thans, maar met ons iets lichtere programma moet dat lukken.
