Een slag in de lucht?

Talloze bevindingen suggereren dat vingerbewegingen samenhangen met de uitvoering van cognitieve processen. Literatuurverwijzingen ga ik niet geven. Daar is dit stukje niet voor. Bovendien moeten we wat betreft algemene beschouwingen over beweging en cognitie uiteraard bij Erik Prefrontale Cortex Scherder zijn.

In de Japanse Kanji-cultuur bewegen individuen vaak hun vinger alsof ze schrijven wanneer ze cognitieve taken oplossen, bijvoorbeeld wanneer ze de spelling van Engelse woorden proberen te herinneren. Dit gedrag wordt kusho genoemd, wat in het Japans luchtschrijven betekent. Verbeteren vingerbewegingen ook cognitieve taakuitvoering bij de visuele verwerking tijdens het dammen of schaken?

Op het moment dat u dit leest fluisteren, schreeuwen, sputteren en zingen uw neuronen en vullen de hersenen met een duizelingwekkende kakofonie van stemmen. Toch lijken veel van die stemmen helemaal niets zinvols te zeggen. Voornamelijk ruis en niet iets wat ook maar op een conversatie lijkt.

Nieuw onderzoek toont aan dat perceptie ook beïnvloed wordt door beweging: het visuele systeem kan constant informatie over zelfs de kleinste gebaren verwerken. Activiteit in de visuele cortex en andere sensorische gebieden wordt voor een groot gedeelte gedomineerd door signalen over lichaamsbewegingen. Schieten we met die wijsheid wat op?

Genoeg hierover.

Wat te denken van de Russische schaakgrootmeester Alexander Morozevich. Het is attractief om naar zijn vingerbewegingen te kijken.

Carlsen-Morozevich (0-1), World Blitz Championship 2012

Morozevich is ook een zeer begenadigd Go speler. We zien hetzelfde beeld.

Zenuwen? Misschien.

Laten we het dichter bij huis zoeken.

Ton Sijbrands tijdens zijn geslaagde wereldrecord blindsimultaan poging in oktober 2007. Uit de VPRO/Kees Brouwer documentaire “Ton Sijbrands, Dammer met alle gevolgen van dien” (2009)

Veel psychologisch onderzoek berust op drijfzand. Ik ga dan ook zeker geen boude beweringen aanhalen al is het alleen maar omdat grofweg driekwart van gepubliceerd psychologisch onderzoek niet of nauwelijks gereproduceerd kan worden.

Wie zal het zeggen misschien mogen we helemaal niet van onze hersenen verlangen dat ze zichzelf gaan begrijpen.

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *